Τα τελευταία χρόνια φυτεύονται πάρα πολλά αγροκτήματα με κερασιές, οι παραγωγοί προσπαθούν να βρουν τους κατάλληλους συνδυασμούς ποικιλιών και υποκειμένων για τα καλύτερα αποτελέσματα. Οι περισσότεροι προσπαθούν να επιτύχουν την μεγαλύτερη δυνατή παραγωγικότητα χωρίς να υπολογίζουν και τόσο την ποιότητα. Τα πρώτα αποτελέσματα δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά καθώς οι αυτογόνιμες πολύ παραγωγικές ποικιλίες που συνδυάστηκαν με τα υποκείμενα gizela 5 και 6 παράγουν πολλούς καρπούς με αποτέλεσμα να μένουν μικροί στο μέγεθος.
Οι καρποί παραμένουν μικροί ακόμα και σε πολύ γόνιμα εδάφη και σε δέντρα που λιπαίνονται αρκετά.
Ωστόσο, η κατάσταση μπορεί να διορθωθεί με συγκεκριμένες καλλιεργητικές τεχνικές. Η βασική τεχνική βρίσκεται στο κλάδεμα καρποφορίας που συμβαίνει από τα τέλη Οκτώβρη έως τα τέλη του Χειμώνα. Σκοπός είναι να περιορίσουμε σημαντικά την καρποφορία έτσι ώστε να φέρουμε μια ισορροπία μεταξύ την βλάστησης και της παραγωγής. Προσπαθούμε να διατηρούμε την καρποφορία κοντά στους κεντρικούς βραχίονες, διότι οι καρποί σε αυτή τη ζώνη είναι πάντα μεγαλύτεροι. Τέλος σε ότι αφορά το κλάδεμα πρέπει να αναφέρουμε ότι είναι σημαντικό να μην αφήνουμε βλαστούς με καρποφόρα όργανα (ροζέτες) τα οποία να υπερβαίνουν τα 40 εκατοστά ή τις 7-8 ροζέτες.
Ακόμη, πρέπει να κάνουμε συχνά ποτίσματα το καλοκαίρι ακόμη και όταν τελειώσει η συγκομιδή, ενώ λιπαίνουμε σε μικρές αλλά πολλές δόσεις. Επί προσθέτως, πρέπει συμπληρώνουμε την λίπανση με διαφυλλικές εφαρμογές ιχνοστοιχείων, κυρίως βόριο, ψευδάργυρο, ασβέστιο και με άζωτο το Σεπτέμβριο σε μορφή ουρίας.
Πάντα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ένα δένδρο έχει συγκεκριμένη παραγωγικότητα και δεν μπορεί να παράγει όσο επιθυμούμε εμείς. Η βασικότερη οδηγία είναι ότι αποφεύγουμε να φυτεύουμε αυτογόνιμες ποικιλίες κερασιών σε νάνα και ημινάνα υποκείμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια: