Πέραν των ηθικών λόγων, ο κύριος λόγος ανησυχίας γύρω από τα γενετικά τροποποιημένα, οφείλεται στο τι θα συμβεί αν κάποια στιγμή αν ένα από τα γενετικά τροποποιημένα γονίδια τους, ξεφύγει στη φύση. Αυτό προσπαθεί να δείξει με την έρευνα του ο Andrew Stephenson πάνω σε γενετικά τροποποιημένες κολοκύθες (Cucurbita pepo).
Η έρευνα του Stephenson είναι γύρω από ένα συγκεκριμένο γονίδιο το οποίο προσδίδει ανθεκτικότητα στο Κίτρινο Μωσαϊκό της κολοκυθιάς (ZYMV), ένα ιό που που μεταδίδεται με τις αφίδες και προσβάλει τόσο και στις άγριες, όσο και τα καλλιεργούμενα είδη κολοκύνθοειδών.
Τέσσερα χρόνια πειραμάτων από τον Stephenson, δείχνουν ότι όντως τα γενετικά τροποποιημένα γονίδια, βοηθούν τα φυτά να αντισταθούν στον ιό. Έτσι όταν τα φυτά μολυνθούν με τον ιό παραμένουν υγιή σε σχέση με τα μολυσμένα φυτά. Όμως αυτή η υγεία τους θα τους κοστίσει, επειδή τα κάνει να φαίνονται πιο γευστικά στα σκαθάρια. Τα σκαθάρια που πάνε να τα φάνε όμως, μεταφέρουν το Erwinia tracheiphila, ένα βακτήριο το οποίο είναι καταστρεπτικό για τα φυτά. Έτσι τα σκαθάρια "εξουδετερώνουν" το πλεονέκτημα που έχουν οι γενετικά τροποποιημένες κολοκύθες. Με αυτό το τρόπο δρα η φυσική επιλογή κρατώντας τα γενετικά τροποποιημένα φυτά υπό έλεγχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια: