Video


Περισσότερες

Αντιμετώπιση αφίδων χρησιμοποιώντας φυτά που παράγουν φερεμόνες κινδύνου

Ένα άρθρο του : Greko | 9 Αυγούστου 2010 | 0 Σχόλια

Ένα νέο τρόπο αντιμετώπισης των αφίδων βρήκαν οι επιστήμονες στο πανεπιστήμιο του Cornell. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν φυτά που παράγουν την φερεμόνη κινδύνου της αφίδας, την οποία με τον καιρό αυτές μαθαίνουν να αγνοούν και έτσι δεν προσέχουν την παρουσία θηρευτών στο γύρω περιβάλλον τους.


Κάτω από κανονικές συνθήκες, όταν μια πασχαλίτσα πιάσει και δαγκώσει μια αφίδα, τότε το θύμα ελευθερώνει μια φερεμόνη κινδύνου, γνωστή σαν beta-farnesene, η οποία προτρέπει τις γύρω αφίδες να τρέξουν μακριά ή ακόμη και να πέσουν τελείως από το φυτό.


Φυτά όπως τα άγρια ή καλλιεργούμενα είδη πατάτας και μέντας, παράγουν φυσικά την φερεμόνη. Οι επιστήμονες με την χρησιμοποίηση κλασσικής γενετικής βελτίωσης ή ακόμη με την χρήση γενετικής μηχανικής, θα προσπαθήσουν να περάσουν τα γονίδια που παράγουν την χημική ένωση της φερεμόνης beta-farnesene μέσα σε καλλιεργούμενα είδη φυτών.


Τα παραγώμενα φυτά θα παράγουν συνεχώς την φερεμόνη, έτσι οι αφίδες που θα μεγαλώσουν πάνω σε αυτά θα έχουν ήδη συνηθήσει την χημική ένωση και έτσι δεν θα αναποκρίνονται σε αυτή. Φανταστείται ένα κτήριο να δίνει 10 λανθασμένους συναγερμούς για πυρκαγιά μέσα σε ένα πρωινό, είναι φυσικό σαν άνθρωποι που είμαστε, τον εντέκατο θα τον αγνοήσουμε. Με αυτήν την λογική και οι αφίδες θα αγνοούν την παρουσία θηρευτών τους, κάνοντας τες πιο εύκολο στόχο για αυτούς.


Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι αν και στα φυτά που παράγουν την φερεμόνη οι αφίδες είχαν μεγαλύτερο ρυθμό αναπαραγωγής από ότι στον μάρτυρα, ο συνολικός πλυθησμός τους ήταν κατά πολύ μικρότερος.


Βιβλιογραφία:

M. de Vos, W. Y. Cheng, H. E. Summers, R. A. Raguso, G. Jander. Alarm pheromone habituation in Myzus persicae has fitness consequences and causes extensive gene expression changes. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2010; DOI:10.1073/pnas.1001539107

Διαφημιση

Δεν υπάρχουν σχόλια: