Το Αλεξανδρινό (Euphorbia pulcherrima) ή Ποϊνσέττια είναι φυτό εσωτερικού χώρου το οποίο κάνει κυρίως την εμφάνιση του την περίοδο των Χριστουγέννων. Κατάγεται από το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική και από εκεί, διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο.

Το Αλεξανδρινό είναι γνωστό για το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα των "ανθέων" του (μπορεί ακόμη να είναι και ροζ, άσπρο ή κρεμ). Η πραγματικότητα όμως είναι πως δεν πρόκειται για άνθη, αλλά για βράκτια φύλλα που αναπτύσσονται γύρω από την ταξιανθία. Εύκολα κάποιος μπορεί να τα μπερδέψει με τα πέταλα του άνθους, λόγω του τρόπου που είναι διατεταγμένα στο φυτό.

Μικρές Συμβουλές

Το χειμώνα τοποθετούμε το Αλεξανδρινό σε εσωτερικό χώρο, ενώ η θερμοκρασία του χώρου δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 15 ^oC. Το καλοκαίρι τοποθετούμε το Αλεξανδρινό  σε καλά φωτιζόμενο χώρο χωρίς άμεση έκθεση στον ήλιο. Γενικά όμως ολόχρονα προσπαθούμε να αποφύγουμε τους χώρους με ρεύμα αέρα και τις απότομες μεταβολές στην θερμοκρασία.

Κατά την περίοδο του χειμώνα ποτίζουμε μια φορά την εβδομάδα, ενώ κατά την περίοδο του καλοκαιριού μπορούμε να το αυξήσουμε σε 2-3 φορές αναλόγως με την περιοχή που βρισκόμαστε.

Πως κάνουμε τα φυτά μας να ξανανθίσουν

Με την κατάλληλη περιποίηση, το Αλεξαδρινό μπορεί να ξανανθίσει και την επόμενη χρονιά.

Η άνθηση στο Αλεξανδρινό είναι καθαρά θέμα φωτοπεριόδου. Για να είναι ανθισμένα τα φυτά κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, πρέπει να ξεκινήσουμε τις προετοιμασίες από το Φθινόπωρο. Τοποθετούμε τα φυτά από τις αρχές Οκτωβρίου σε εσωτερικό χώρο, μέσα σε δωμάτιο το οποίο δεν πρέπει να φωτίζεται μετά την δύση του ηλίου. Είναι σημαντικό να τα φυτά να βρίσκονται σε απόλυτο σκοτάδι για τουλάχιστον 12 ώρες την ημέρα για μια περίοδο 2 περίπου μηνών. Επίσης να είναι συνεχόμενα στο σκοτάδι, χωρίς διακοπές. Οποιαδήποτε διακοπή του σκοταδιού με οποιοδήποτε φωτισμό θα επηρεάσει την άνθηση. Για αυτό το λόγο μπορούμε να τοποθετήσουμε τα φυτά μας μέσα σε μαύρες σακούλες ή ακόμα και στην ντουλάπα κατά την διάρκεια της νύχτας, και την ημέρα να τα μεταφέρουμε πίσω στην κανονική τους θέση.

Μόλις εμφανιστούν τα πρώτα βράκτεια (τα κόκκινα "άνθη") σταματούμε αυτή την διαδικασία και συνεχίζουμε με την κανονική περιποίηση των φυτών μας.

Μετά το πέρας της ανθοφορίας κορυφολογούμε τα "άνθη", ενώ δεν απαιτείται κάποιο άλλο ιδιαίτερο κλάδεμα.

Λίπανση

Λιπαίνουμε με λιπάσματα 20-20-20 ολόχρονα, ενώ από τον Νοέμβριο και μετά με λιπάσματα τα οποία περιέχουν περισσότερο κάλλιο (π.χ. 15-15-30)

Εχθροί και Ασθένειες

Κυρίως πρόκειται για μύκητες του γένους Pythium. Η χαρακτηριστική προσβολή φαίνεται στην ρίζα, οι οποίες σε αντίθετη με τις υγιής ρίζες που είναι λευκές, έχουν ένα πιο σκούρο χρωματισμό (βλ Εικόνα 1). Προσπαθούμε να περιορίσουμε τα ποτίσματα μας, ενώ παράλληλα κοιτάζουμε το έδαφος μας να αποστραγγίζει καλά. Αν όχι τότε είναι σημαντικό να μεταφυτεύσουμε τα φυτά μας. Σε περίπτωση εμφάνισης τους, ριζοποτίζουμε με κατάλληλο μυκητοκτόνο.

Υπερβολικές υγρασίες στο έδαφος υπερβολικού ποτίσματος μπορεί να προκαλέσουν και άλλες μυκητολογικές ασθένειες που οφείλονται σε μύκητες του γένους Rhizoctonia και Phytopthora. 

Λόγω κακής κυκλοφορίας του αέρα στο φύλλωμα και της υψηλής υγρασίας στην ατμόσφαιρα,  μπορεί να εμφανιστούν προσβολές σε φύλλα και βράκτεια από τον μύκητα Botrytis cinerea. Ψεκάζουμε με κατάλληλα μυκητοκτόνα.

Εικόνα 2, 3 και 4: Προσβολή Botrytis cinerea σε Αλεξανδρινό σε βράκτια (2,3) και φύλλα (4)

Ο κύριος εχθρός που προσβάλει το Αλεξανδρινό είναι ο αλευρώδης. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με την χρήση κατάλληλων φυτοφαρμάκων (π.χ. imidacloprid, acetamiprid) ή ένας βιολογικός τρόπος αντιμετώπισης που μπορείς να φτιάξεις και μόνος σου, είναι η χρήση σαπουνιού και οινοπνεύματος. (βλ. Βιολογική αντιμετώπιση αφίδων, μελίγκρας!)